گیاه آگلونما با نام علمی Aglaonema treubii متعلق به خانواده Araceae است .
معرفی گیاه -آگلونماchinese evergreen
گیاه آگلونما با نام علمی Aglaonema treubii متعلق به خانواده Araceae است که با نام انگلیسی همیشه سبز چینی و یا در ایران گاهی با نام نخشید شناخته می شود. این گیاه بومی جنگلهای بارانی جنوب شرقی آسیا است. به عنوان یک گیاه گلدانی و آپارتمانی ، ارتفاع این گیاه در نمونههای مختلف آن بین 150-20 سانتیمتر و طول برگها بین 45-10 سانتیمتر و عرض برگها بین 16-4 سانتیمتر متغیر است. برگ در برخی از نمونههای اگلونما سبز ساده است اما اغلب نمونههای این گیاه طرحهایی با رنگهای نقرهای ، خاکستری و یا سبز روشن بر روی پهنه خود دارند.
گلها چندان جلب توجه نمیکنند. آنها چمچهای به رنگ سفید- سبز دارند و میوههای قرمز رنگی تولید میکنند. گلها را بعد از ظهور از گیاه جدا کنید زیرا باعث ضعیف شدن گیاه و کاهش رشد رویشی آنان میشوند. شیره این گیاه سمی است و در برخی افراد میتواند موجب حساسیتهای پوستی شود. همچنین در صورت خوردن شیره این گیاه دهان، لبها، گلو و زبان آزرده میشوند.
آبیاری: در تابستان هفتهای دو بار و در زمستان هفتهای یک بار به این گیاه آب دهید. زهکش خاک گلدان باید مناسب باشد تا بعد از آبدهی، خاک حالت غرقاب نیابد. در صورت آبیاری بیش از اندازه برگها زرد می شوند.غبارپاشی به صورت روز درمیان در روزهای گرم به رشد بهتر این گیاه کمک میکند. کمبود آب موجب آویخته شدن برگهای این گیاه میشود.
دما:بهترین دما 30-20 درجه سانتیگراد است. خشک و گرم بودن هوا موجب پیچیدگی برگها و خشک شدن آنان میشود. در چنین حالتی گیاه را به مکانی خنکتر منتقل کنید و یا گیاه را آب دهید. آگلونما تا 10 درجه را نیز تحمل میکند اما برای مدت طولانی قدرت تحمل سرما را ندارد. در هوای سرد برگهای گیاه خود را میاندازند. در چنین شرایطی اگر گیاه را بیش از اندازه آب دهید برگها زرد میشوند. در این حالت یک روزنامه را به دور برگها بپیچید و گیاه را به مکانی گرمتر منتقل کنید.
نور: این گیاه طیف متنوع و متفاوتی از وجود نور در محیط را تحمل میکند از نور کم محیط تا نور فراوان اما نور مستقیم افتاب به آن آسیب وارد میاورد. بهترین مکان، جایی با نور متوسط تا نور فراوان همانند پنجرههای رو به شمال است.
خاک: آگلونما در هر خاکی میروید اما بهتر است بافت خاک گلدان به نحوی باشد که رطوبت را در خود نگهدارد اما خیس و غرقاب نشود. مخلوطی از خاک باغچه و کمپوست و یا 3 قسمت پیت موس و یک قسمت شن محیط مناسبی را فراهم میکند. گاهی برگهای جدید ریز و رنگ پریده هستند. در این صورت اگر مدت زمان طولانی است که گلدان این گیاه را عوض نکردهاید این کار را انجام دهید در غیر اینصورت گیاه شما نیاز به تغذیه مصنوعی دارد که در این مورد بخصوص در طی فصل رشد می توان از فرمول 10-10-10 هر 4 هفته یکبار و یا فرمول 20-20-20 با نصف غلظت هر 6- 4 هفته یکبار استفاده کرد.
تکثیر: از قلمه انتهایی این گیاه برای تکثیر آن میتوان استفاده کرد. قلمه از انتهای ساقه تهیه میشود و حداقل 3 و یا 5 برگ داشته باشد. اگرچه قلمهها در آب هم ریشه میدهند اما بهتر است آنان را در بستری از پیت، پیت - پرلایت و یا پیت اسفاکنوم بکاریم. با کمک پاگرما به میزان 25-23 درجه سانتیگراد قلمه ها ظرف مدت 6-4 هفته ریشه میدهند . اگر دمای بستر کاشت در حدود 18-15 درجه سانتیگراد باشد ریشهدهی 12-10 هفته زمان میبرد. از عمل غبارپاشی نیز باید استفاده کرد . در گلخانههای صنعتی البته در طی روز هر 30 دقیقه به مدت 15 ثانیه این عمل را انجام میدهند. از قلمه ساقه آگلونما نیز استفاده میشود . هر قطعه ساقه حداقل دو عدد جوانه داشته باشد. همانند قلمههای انتهایی انها را بکارید البته این نوع قلمه نیازی به غبارپاشی ندارد. همچنین میتوان از روش تقسیم بوته استفاده کرد. تقسیم بوته روش دیگر تقسیم این گیاه است زیرا این گیاه به مرور زمان تنهجوشهایی ایجاد میکند که میتوان آنان را از گیاه مادری جدا کرد و به شکل مستقل در گلدانی دیگر کاشت. از بذرهای برخی از گونههای گیاه آگلونما میتوان در تکثیر آنان استفاده کرد اما در مورد اگلنونمایی که در اینجا راجع به آن صحبت شد بیشتر از دو روش قبلی یعنی تقسیم بوته و یا قلمه گیری استفاده میشود. به هر حال بذرها داخل پیت اسفاگنوم قرار میگیرند و دمای محیط در 26-21 درجه سانتیگراد نگهداری میشود. بذرها طی 3-1 ماه جوانه میزنند البته اگر بذر تازه باشد جوانه زنی در طی دو هفته نیز ممکن است روی دهد.
آفات و بیماری: برخی از انواع نماتدها همانند نماتد گره ریشه گاهی این گیاه را مورد حمله قرار میدهند که در نتیجه گیاه آلوده به تدریج کم رشد و کوتاه قامت میشود و برگهایش نیز زرد شده و خواهند ریخت. ریشه نیز ممکن است زخمی شود و بپوسد. تنها راه حل استفاده از خاکهای ضدعفونی شده و قلمههای سالم در زمان تکثیر گیاه است. کنههای تار عنکبوتی نیز گاهی برای این گیاه مشکلاتی را ایجاد میکند. بر اثر تغذیه این افت برگها به تدریج زرد میشود و در سطح زیر آنها تار عنکبوت بوجود میآید. شپشکها و شته ها نیز از دیگر افات این گیاه هستند. هر دوی این افات از شیره گیاه تغذیه کرده موجب رنگ پریدگی نواحی جوان گیاه و بدشکلی برگهای جوان میشوند . همچنین ماده چسبناکی به نام عسلک تولید میکنند که باعث ظاهر براق و چسبناک برگها میشود. بیماری خاصی آگلونما را تهید نمیکند اما گاهی به خاطر شرایط نامساعد محیطی برخی از بیماریهای قارچی و باکتریایی همانند لکه برگی و یا پوسیدگی ریشه مشاهده میشوند که در مورد تمامی آنان استفاده از بستر خاک با زهکش مناسب، تهویه مناسب هوا و عدم خیس شدن برگسار در طی آبیاری و عدم آبیاری بیش اندازه و همچنین بکارگیری قلمههای سالم در زمان تکثیر این گیاه از جمله روشهای جلوگیری از شیوع چینین بیماریهایی است. شرایط نامساعد محیط همانند آلودگی هوا همانند وجود دود نفت یا گاز آشپزخانه موجب بروز لکههای قهوه ای رنگ بر روی برگهای این گیاه میشود.