معرفی گیاه - برگ انجیری Swiss cheese plant

برگ انجیری با نام علمی Monstera deliciosa به خانواده Araceae تعلق دارد. این گیاه، یک پیچ خزنده بومی جنگلهای بارانی جنوب مکزیک تا جنوب کلمبیا است. این گیاه گاهی مانسترا و همچنین فیلودندرون نیز خوانده می‌شود. همچنین انواع فیلودندرون با برگهای پهن و بریدگیهای عمیق، با نام برگ انجیری شناخته می‌شوند. اگرچه این عمل اشتباه است اما خوشبختانه بسیاری از نیازهای این گیاهان (فیلودندرون‌ها و برگ انجیری)شبیه به یکدیگر است. برای تمامی آنها هوایی گرم و مرطوب مناسب است و در برابر طیف وسیعی از تغییرات دما انعطاف دارند و تمامی آنها ریشه های هوایی دارند که اگر خزه مرطوب در دسترس آنان باشد به خوبی رشد خواهند کرد.

برگ انجیری در موطن خود می‌تواند تا 20 متر نیز رشد کند و برگهایی با طول 90-25 سانتیمتر و عرض 75-25 سانتیمتر داشته باشد. تعداد شکاف موجود در برگهای جوان در مقایسه با برگهای مسن کمتر و عمق شکافها نیز کمتر است. همچنین شکل شکافها و عمق انان در گونه‌ها و نمونه‌های مختلف این گیاه با یکدیگر متفاوت است.البته در مورد گیاهان گلدانی ممکن است بر اثر رفت و آمد و برخورد افراد یا اشیا به برگهای گیاه ، آنان بدشکل شوند که می‌بایست مکان گیاه را تغییر داد. از دیگر اسامی انگلیسی این گیاه می‌توان به این موارد اشاره کرد:Ceriman, Cheese Plant,Fruit Salad Plant,Monster Fruit, Monsterio Delicio, Monstereo, Mexican Breadfruit, Split-leaf philodendron, Locust, Wild honey, Windowleaf,Balazo

برگ انجیری در محیط طبیعی رشد خود به دیگر درختان وابسته است زیرا ریشه  های هوایی آن رطوبت و مواد غذایی را از درختان دیگر تهیه می‌کند بنابراین زمانی که به عنوان گیاه گلدانی وآپارتمانی قصد نگهداری آن را دارید حتما باید به فکر تهیه قیم پوشیده از خزه نیز برای این گیاه باشید و ریشه های هوایی این گیاه را هرگز قطع نکنید و برای تقویت هر چه بیشتر ساقه‌ها، ریشه‌های هوایی را به داخل خزه‌ها هدایت کنید. ریشه‌های هوایی این گیاه در مناطقی که گیاه بومی آنجا است همانند مکزیک آنچنان بزرگ و قوی هستند که از آنان در بافت و تهیه سبدهای چوبی استفاده می شود. این گیاه زمانی که به صورت گلدانی نگهداری می‌شود بعید است که میوه دهد به هر حال میوه این گیاه قابل استفاده است  امامیوه سبز و نارس آن به دلیل وجود اسید اگسالیک گلو را آزار خواهد داد که با رسیدن میوه میزان این اسید کاهش می‌یابد. همچنین شیره برگها و ساقه این گیاه در برخی افراد حساسیت پوستی ایجاد می‌کند.

آبیاری: در فاصله بین دو آبیاری سطح خاک گلدان خشک شود. یعنی در تابستان هفته‌ای یک مرتبه و در زمستان هر دو هفته یکبار به این گیاه آب دهید. آبیاری بیش از اندازه موجب زرد و قهوه‌ای رنگ شدن برگهای موجود در قسمت پایین گیاه می‌شود. زمانی که هوا گرم است با عمل غبارپاشی برگها به میزان هفته‌ای 3-2 مرتبه رطوبت محیط را افزایش دهید. اما این عمل را زمانی که نور مستقیم آفتاب وجود دارد انجام ندهید زیرا موجب ایجاد لکه‌های قهوه‌ای رنگ بر روی برگها می‌شود. همچنین زمانی که آبیاری کمتر از میزان نیاز گیاه است نوک برگهای گیاه قهوه ای و سوخته می‌شود و پهنه برگ نیز خشک و چروکیده می‌شود که به سرعت نسبت به آبیاری گیاه اقدام نمایید.

دما:بهترین رشد را در دمای 30-20 درجه سانتیگراد انجام می‌دهد و هر مقدار دما افزایش یابد به نور و رطوبت بیشتری نیاز دارد. بنابراین با اگر تابستان گرمی دارید این گیاه را هفته‌ای 3-2 بار غبار پاشی کنید. رشد این گیاه در دمای زیر 10 درجه موقف می‌شود و با سرد شدن هوای محیط لکه‌های سیاهی بر روی برگها تشکیل می‌شود که تنها راه حل گرم کردن محیط می‌باشد.

نور: محیطی با نور غیر مستقیم و نیم سایه نیم آفتاب برای این گیاه مناسب است و نور آفتاب نباید مستقیم به این گیاه بتابد.تابش نور مستقیم بخصوص در زمانی که هوا گرم است موجب سوختگی حاشیه برگها می شود. از طرفی در روزهای سرد سال که نور نیز کم است وجود 3-2 ساعت نور مستقیم در طی صبح و قبل از ظهر به رشد بهتر گیاه کمک می کند.

خاک: خاک با زهکش خوب باید برای گیاه استفاده شود میتوان از مخلوط خاک برگ+خاک معمولی+کوکوپیت استفاده کرد. در صورت کمبود مواد غذایی برگهای جدید ریز و رنگ پریده می‌شوند.برای تغذیه مصنوعی در صورت نیاز می‌توان از کودهای مخصوص گیاهان زینتی هر یک ماه یک بار استفاده کرد. با شروع فصل رشد بهتر است تا گلدان این گیاه را عوض کرده و از مخلوط خاک تازه استفاده کنید.

تکثیر: در فصل بهار از قلمه‌های ساقه که سه گره دارند استفاده کنید . این قلمه ها در بستر کاشت خاکی بسیار سبک (همانند سه قسمت تورب و یک قسمت ماسه) دمای 25-23 درجه سانتیگراد به همراه رطوبت محیط در حد اشباع ریشه خواهد داد. قلمه ها را باید به شکل افقی در بستر ریشه‌زایی قرار داد. از تنه‌جوشها و پاجوشهای با و بدون ریشه نیز می‌توان برای تکثیر این گیاه استفاده کرد.

آفات: در فضای باز معمولا این گیاه را آفت خاصی مورد حمله قرار نمی‌دهد اما در فضای بسته می‌توان کنه تار عنکبوتی ،شپشک و شپشک آرد آلود را گاهی مشاهده کرد. در اثر وجود کنه تارعنکبوتی برگها رنگ پریده می‌شوند و در سطح زیرین آنان تار عنکبوت مشاهده می‌شود و بعد از مدتی برگها زرد می‌شوند و می‌ریزند.برای مبارزه از سموم کنه‌کش سیستماتیک باید استفاده شود. شپشکهای جوان از گیاه تغذیه می‌کنند و پوسته باقیمانده از شپشکهای بالغ باعث ایجاد منظره‌ای پر از لکه‌های ریز و قهوه‌ای رنگ بر روی شاخسار گیاه بخصوص سطح زیر برگ ایجاد می‌کند. شپشکها موجب ضعیف شدن کلی گیاه و زرد شدن برگها و در نهایت ریزش آنان می‌شود. آنها همچنین ماده‌ای ترشح می‌کنند که عسلک نامیده می‌شود که بعد از مدتی ممکن است با قارچ پوشانده شوند. از جمله بیماریهای این گیاه نیز می توان به لکه برگی، آنتراکنوز،  و پوسیدگی ریشه اشاره کرد. لکه برگی توسط دو عامل قارچ و باکتری ایجاد می‌شود. لکه‌های قهوه‌ای یا سیاه رنگ با حاشیه‌های آبدار یا زرد رنگ بر روی برگها ایجاد می‌شوند.برگهای آلوده را حذف کنید و از خیس شدن برگسار در طی آبیاری جلوگیری کنید و در صورت لزوم می‌توان از سموم قارچکش استفاده کرد. پوسیدگی ریشه توسط قارچ پیتیوم ایجاد می‌شود که خیس و  غرقاب ماندن خاک و عدم زهکش خوب بستر از جمله عوامل تشدید کننده این بیماری هستند.