معرفی گیاه - برگ عباییCast iron plant
گیاه عبایی با نام علمی Aspidistra elatior به خانواده Liliaceae تعلق دارد و بومی کشور ژاپن و چین است که امروزه به شکل گسترده‌ای به عنوان گیاه گلدانی مورد استفاده قرار می‌گیرد. عبایی ساقه ندارد و ارتفاع گیاه بالغ تحت بهترین شرایط به حدود 1 متر می‌رسد. برگهای عبایی ظاهری چرمین دارند و برگ برخی از انواع عبایی سبز ساده و در برخی دیگر ابلق است که در سراسر پهنه آنان و به موازات رگبرگها چندین نوار با رنگ روشن‌تر وجود دارد.
حتی نمونه‌ای وجود دارد که در پهنه برگ آن لکه‌های کوچک زرد رنگ مشاهده می‌شود. اگر گیاه به گلدهی برسد، گلهای بنفش رنگ و کوچک آن در فصل بهار یا اوایل تابستان و در نزدیکی خاک ظاهر می‌شوند. این گیاه به خوبی نور اندک، رطوبت اندک،تغییرات حرارتی و ابیاری نامنظم را تحمل می کند.
آبیاری: در تابستان هفته‌ای 3-2 با و در زمستان هفته‌ای یک بار گیاه را آب دهید و بهتر است تا در بین دو عمل آبیاری سطح خاک گلدان خشک شود. عمل غبارپاشی را نیز می‌توان در فصول گرم همانند تابستان هفته‌ای 1 مرتبه انجام داد. در صورتی که گیاه بیش از اندازه آبیاری شود برگهای آن زرد شده و می‌ریزند.
دما:طیف گسترده‌ای از دما را تحمل می‌کند و اصولا دمای اتاق و داخل خانه برای آن مناسب است. بهترین رشد را در دمای 26-25 درجه سانتیگراد در روز و 20 درجه سانتیگراد در شب خواهد داشت. با کاهش دما به زیر 15 درجه گیاه از بین نمی‌رود اما رشد آن کاهش می‌یابد. همچنین اگر هوا بیش از اندازه سرد شود رنگ برگها تیره شده و آبکی می‌شوند.
نور: اگرچه سایه را به خوبی تحمل می‌کند اما مکانی نیم سایه نیم آفتاب مناسب این گیاه است. نور مستقیم خورشید موجب سوختن و قهوه‌ای رنگ شدن برگها می شود.
خاک:خاک لمونی با زهکشی خوب برای این گیاه مناسب است . کمبود مواد غذیی موجب ضعیف شدن و پریدگی رنگ برگها می‌شود. برای تغذیه مصنوعی می‌توان در فصول بهار و تابستان از کودهای مخصوص گیاهان زینتی هر ماه یک بار استفاده نمود. توجه کنید که اگر در تغذیه واریته‌هایی که برگها ابلق دارند زیاده روی کنید حالت ابلق آنان از بین خواهد رفت همچنین اصولا تغذیه بیش از اندازه در این گیاه موجب شکاف برداشتن برگها می‌شود. بنابراین گاهی بهتر است که گاهی غلظت کود را به نصف کاهش دهید. برای تعویض گلدان این گیاه نیز عجله نکنید . هر 4-3 سال یکبار این عمل را انجام دهید.
تکثیر:این گیاه با استفاده از بذر و تقسیم بوته انجام می‌شود که روش تقسیم بوته متداولتر و آسان تر است. عبایی ساقه زیرزمینی یا ریزوم دارد که می‌توان در فصل بهار گیاه را از خاک درآورد و ریزوم را به چند قطعه تقسیم کرد به نحوی که هر قطعه حداقل یک جوانه داشته باشد و سپس در بستر خاکی سبک که همواره مرطوب نگهداشته می‌شود گیاهان جدید را کاشت تا رشد کرده و بزرگ شوند.
آفات و بیماری: فعالیت شپشک باعث ایجاد کاهش رشد برگها و زرد شدن آنان می‌شود همچنین شپشکها ماده چسبناکی به نام عسلک تولید می‌کنند که باعث چسبندگی سطح برگسار می‌شود. کنه‌های تار عنکبوتی نیز موجب زردی برگسار بخصوص نوک برگها و ایجاد تار عنکبوت در سطح پشت برگها می‌شوند. لارو حشرات مختلف نیز بر اثر مصرف بافت برگها بر روی آنان سوراخهایی را ایجاد می‌کند. برای مبارزه با آفات در صورت لزوم می‌توان از سموم سیستمیک استفاده کرد. از بیماریهای این گیاه می‌توان به لکه برگی قارچی اشاره کردکه بر روی برگهای نابالغ لکه‌هایی ایجاد می‌شود که در ابتدا آبدار و سپس به تدریج قهوه‌ای یا قرمز -قهوه‌ای می‌شوند و در مرکز آنان ممکن است لکه‌ای زرد رنگ تشکیل شود. برای جلوگیری از این بیماری باید از خیس شدن برگسار در زمان آبیاری جلوگیری کرد. برگهای آلوده را جدا سازید و در صورت لوزم از قارچکش استفاده کنید. پوسیدگی ریشه و دمبرگ از دیگر بیماریهای قارچی این گیاه است که در ابتدا زخمهایی قهوه‌ای تیره بر روی ساقه درست در زیر سطح خاک شکل می‌گیرد و سپس زردی و پژمردگی برگها اتفاق می‌افتد. بر روی سطح خاک و برگسار میسلیومهای سفید رنگ قارچ مشاهده می‌شود. برای مبارزه با این بیماری از خاک با زهکش خوب استفاده کنید و گیاه را بیش از اندازه آب ندهید. گیاه آلوده را از دیگر گیاهان جدا سازید و در صورت نیاز از سموم قارکش استفاده کنید. استفاده از مواد براق کننده برگ در این گیاه موجب نقاط قهوه‌ای رنگ بر روی پهنه برگ می‌شود.
