معرفی گیاه -برونفلزیاBrunfelsia

این گیاه با نام علمی Brunfelsia calycina گیاهی از خانواده Solanaceae و راسته Solanales است و بومی جلنگهای برزیل می‌باشد. برونفلزیا بوته‌ای نیمه چوبی به ارتفاع 2.5-1.5 متر است و به دلیل گلهای فراوانی که تولید می‌کند مورد توجه قرار گرفته است. البته این گیاه زمانی که به شکل گلدانی پرورش می‌یابد 60 سانتیمتر ارتفاع خواهد یافت. گلهای آن کوچک، شبیه گل بنفشه و معطر هستند و پروانه‌ها و زنبورها را به سوی خود جذب می‌کنند.

مورد جالب توجه در مورد گلهای برونفلزیا تغییر رنگ آن در مراحل رشد است زیرا گلها در روز اول شکوفایی ارغوانی تیره، در روز دوم بنفش و در روز سوم سفید رنگ می شوند. البته این مراحل سریعتر نیز می‌تواند روی دهد. بنابراین در یک مقطع زمانی می‌توان هر سه رنگ یاد شده را بر روی گیاه مشاهده کرد.شاید به همین دلیل است که نام انگلیسی آن Yesterday-Today-Tomarrow به معنی دیروز - امروز - فردا است. از نامهای دیگر آن می‌توانبه Day-noon-night(صبح-ظهر-شب) و Kiss me quick و Brazil Raintree و Lady-of-theNight اشاره کرد. توجه داشته باشید که قسمتهای مختلف این گیاه سمی است.

آبیاری: بخصوص در زمان گلدهی به آبیاری منظم نیاز دارد. تشنگی گیاه موجب قهوه ای شدن گلها و ریزش آنها خواهد شد و در صورت ادامه چنین شرایطی برگها نیز می‌ریزند. آبیاری بیش از اندازه موجب افتادگی شاخسار به سمت پایین و پوسیدگی ریشه می‌شود. خشکی هوا موجب خشک شدن برگها می شود بنابراین در ماه‌های گرم سال غبارپاشی را فراموش نکنید تا رطوبت اطراف برگسار بالا رود .  همچنین می‌توانید در یک زیرگلدانی بزرگتر و تا لبه زیر گلدانی سنگ ریزه بریزید و تا ارتفاع نیمه دیوار آب بریزید و گلدان را بر روی سنگریزه‌ها قرار دهید. آب داخل زیرگلدانی به تدریج تبخیر می‌شود و رطوبت هوا را  تامین می‌کند. مراقب باشید تا ته گلدان با آب درون زیرگلدانی در تماس نباشد.  در پاییز و زمستان اجازه دهید سطح خاک گلدان خشک شود و سپس گیاه را با حجم کتری از آب آبیاری کنید تا گیاه دوران استراحت خود را طی کند.

دما: حداکثر دمای 21 درجه برای این گیاه مناسب است و برای گلدهی مداوم باید دما 16-13 درجه سانتیگراد نگهداری شود. بعد از آنکه گلدهی گیاه تمام شد به گیاه اجازه دهید استراحت کند که این عمل مصادف با ماه‌های پاییز و بهار است. بدین منظور گیاه را در مکانی با دمای 10 درجه باید نگهداشت، آبیاری آن را کمتر کرد و کوددهی به آنرا متوقف ساخت. گرمای هوا در طی زمستان موجب قهوه‌ای شدن و ریزش برگها می‌شود. هرگز اجازه ندهید دمای هوا به زیر 5 درجه سانتیگراد نزول کند.

تحریک گلدهی با استفاده از دما: بعد از اولین اوج گلدهی دما را به 13 درجه سانتیگراد کاهش می‌دهند و گیاه برای بار دوم اوج گلدهی خواهد داشت. بعد از اوج دوم گلدهی دمای 10 درجه سانتیگراد به استراحت و سفت شدن ساقه‌های برونفلزیا کمک می‌کند.

نور: اگرچه تا حدودی نور مستقیم را تحمل می‌کند اما در روزهای گرم آنرا در مکانی به دور از نور مستقیم آفتاب نگهدارید. نور شدید موجب پریدگی رنگ برگها و خمیدگی آنان می‌شود. مکانی نیمه سایه را می‌پسندد اما در زمان گلدهی نور بیشتری را طلب می‌کند.

خاک: این گیاه خاک اسیدی و غنی با زهکش مناسب را ترجیح می‌دهد. اگر خاک اسیدی نباشد به دلیل کبود عنصر آهن برگهای آن زرد و رنگ پریده خواهد شد. بنابراین در مخلوط خاکی این گیاه حتما از پیت (که خاک را تا حدودی اسیدی می‌کند) استفاده کنید و از سولفات آهن نیز در برنامه‌های کوددهی این گیاه استفاده کنید. در فصل رشد، هر ماه یک مربته با کودهای استاندارد مخصوص گیاهان زنیتی آن را تغذیه کنید. اگر در کوددهی زیاده‌روی شود گیاه فقط رشد رویشی خواهد داشت و گل نمی‌دهد. اگر می‌خواهید که گلدان را عوض کنید این عمل را بعد از اتمام فصل گلدهی و در فصل پاییز و بعد از انجام عمل هرس انجام دهید.

تکثیر: برونفلزیا را می‌توان با کمک قلمه چوب نیمه سخت و یا قلمه انتهایی ساقه تکثیر کرد. قلمه را به طول 10-8 سانتیمتر تهیه کنید و آنرا در محیط کاشتی حاوی دو حجم مساوی از شن و پیت موس بکارید. برای نگهداری رطوبت بر روی یک کیسه پلاستیکی شفاف چند سوراخ ایجاد کنید و آنرا بر روی محیط کاشت بکشید. دما را در حد 21 تنظیم کنید. ریشه دهی قلمه ها 4 هفته طول می‌کشد.

آفات و بیماری: شته از جمله آفات این گیاه است که شیره آنرا مکیده و موجب ضعف و گلدهی ضعیف آن می‌شود. برگهای جوان زرد و بدشکل می‌شوند و به دلیل تولید ماده چسبناک عسلک از شته‌ها ، برگسار چسبناک می‌شوند. کنه تار عنکبوتی باعث زرد و ریزش برگها و ضعف گیاه و کاهش گلدهی می‌شود و در زیر سطح برگها نیز تار عنکبوت بسته می‌شود. از بیماریها می‌توان به کپک خاکستری اشاره کرد که بر روی برگها و ساقه‌ گیاه مشاهده می شود و رشد گیاه را کاهش می‌دهد. وجود آبیاری بیش از اندازه این بیماری را تحریک می‌کند. در صورت لزوم استفاده از سموم قارچکش زمانی که هنوز غنچه‌های گل کوچک هستند این عمل را انجام دهید.

هرس: زمانی که شاخسار گیاه انبوه شد شاخسار اضافی موجود در مرکز را حذف کنید. همچنین بعد از اتمام گلدهی باید ارتفاع شاخسار را تا نیمه قطع کرد و به گیاه آب داد تا رشد شاخه های جدیدتحریک شود. اگر این هرس انجام نگیرد در بهار و با شروع فصل رشد شاخسار بیش از اندازه بلند خواهند شد.