پاپیتال که با نام عشقه و پیچک نیز شناخته می‌شود با نام علمی Hedera helix به خانواده Araliaceae و راسته Apiales تعلق دارد .

معرفی گیاه - پاپیتال Ivy

پاپیتال که با نام عشقه و پیچک نیز شناخته می‌شود با نام علمی Hedera helix به خانواده Araliaceae و راسته Apiales تعلق دارد و بومی اکثز مناطق اروپا و غرب آسیا است. پاپیتال گیاهی بالارونده و همیشه سبز است که به دلیل داشتن ریشه‌های هوایی توانایی اتصال به سطوح را دارد و در صورت در دسترس  بودن تکیه گاه همانند درختان، دیوار و ... می‌تواند تا 30-20 متر رشد کند. همچنین به عنوان گیاهی کف پوش می‌توان از آن استفاده کرد. از طرفی این گیاه را می‌توان در محیط محدودی همانند گلدان کاشت و با هرس منظم رشد ساقه‌های آن را کنترل کرد و به عنوان گیاهی گلدانی در محیط خانه از آن نگهداری کرد.

برگها 10-5 سانتیمتر و دمبرگ 2-1.5 طول دارند و برخی ارقام این گیاه برگهای ابلق دارند و در پهنه برگهایشان رگه هایی از رنگهای سفید و کرم به همراه رنگهای متفاوتی از سبز مشاهده می‌شود. اصولا دو نوع برگ را می‌توان در این گیاه مشاهده کرد. اول برگهای جوان هستند که 5 لوب (بخش) دارند و معمولا در قسمت های پایینی گیاه شکل می‌گیرند و دوم برگهای بالغ که حاشیه‌ ساده دارند و در ساقه‌های گلدار شکل می‌گیرند.گلها به رنگ سفید-سبز به قطر 5-3 سانتیمتر در گیاهان بالغ در اواخر تابستان تا اواخر پاییز بوجود می‌آیند.میوه‌ها ارغوانی- سیاه تا زرد –نارنجی به قطر 8-6 میلیمتر میباشند و در اواخر زمستان می‌رسند. البته به دلیل انجام هرس منظم در نمونه هایی که به عنوان گیاهان زینتی گلدانی نگهداری می‌شوند، تشکیل گل و میوه معمولا اتفاق نمی‌افتد. قسمتهای مختلف این گیاه سمی است و نباید مصرف شود. همچنین تماس قسمتهای مختلف این گیاه با پوست در افراد حساس مشکلاتی همچون قرمزی ، زخمهای سطحی، سوزش و خارش را می‌تواند ایجاد کند.  نامهای انگلیسی این گیاه عبارتند از Common Ivy , English Ivy

آبیاری: اگرچه خاک مرطوب را ترجیح می‌دهد اما تا حدودی اما نه زیاد به خشکی نیز مقاوم است . خشکی کشیدن موجب کدر شدن برگها می‌شود و بهترین رنگ برگ در شرایط آبیاری مناسب ظهور می کند.البته در صورت ابیاری بیش از اندازه علاوه بر سیاه  شدن برگها بیماری پوسیدگی ساقه نیز شیوع می‌یابد. بنابراین سطح خاک را بررسی کنید و زمانی که تا حودی رطوبت خود را از دست داده بود گیاه را ضدعفونی کنید. معمولا در طی فصول گرم هفته ای دو بار و در زمستان هفته ای یک بار به آبیاری نیاز دارد. با افزایش گرما باید گیاه را روزانه غبارپاشی کرد و یا از روش زیرگدانی حاوی سنگریزه و آب استفاده کرد. بدین صورت که یک زیرگلدانی را تا لبه آن پر از سنگریزه می‌کنیم و تا نیمه دیواره در آن آب می ریزیم . گلدان را بر روی سنگریزه قرار می‌دهیم . ته گلدان حاوی گیاه نباید با آب در تماس باشد. در اثر گرمای هوا آب داخل زیرگلدانی به تدریج تبخیر می شود و رطوبت مورد نیاز گیاه را فراهم می‌کند.

نور:مکانی پر نور را دوست دارد و مکانهای سایه را نیز تحمل می کند اما مراقب تابش مستقیم نور خورشید باشید زیرا به خصوص در روزهای گرم همانند ظهر تابستان موجب چروکیدگی  و سفید شدن برگها می‌شود. نمونه هایی که برگهای ابلق دارند اصولا به نور بیشتری از دیگر ارقام نیاز دارند و محیط تاریک باعث می‌شود که برگهای ابلق به رنگ سبز ساده در بیایند.

دما:حداکثر دما را تا 18 درجه سانتیگراد و حداقل دما تا 8 درجه سانتیگراد مطلوب است و با افزایش دما می‌بایست برگسار را غبارپاشی کرد.

خاک: تقریبا در انواع خاک رشد می‌کند اما باید زهکش مناسب را برای آن فراهم کرد و بدین منظور می‌توان از خاک برگ و پیت ماس و یا شن در ترکیب مخلوط بستر کاشت استفاده کرد. برای کوددهی میتوان از کودهای حاوی نیتروژن استفاده  کرد تا رشد رویشی گیاه افزایش یابد. کودها را در طی فصل رشد هر ماه یک مربته و مطابق دستور العمل کارخانه سازنده کود باید استفاده کرد. کوددهی بیش از اندازه موجب تعییر رنگ نمونه هایی می شود که برگ ابلق دارند و برگهای آنان به رنگ سبز ساده در می آید. زمانی که ریشه های گیاه از منافذ زیرین گلدان بیون آمدند موقع تعویض گلدان است. این عمل را در فصل بهار انجم دهید. همچنین اگر گلدان بیش از اندازه سنگین و گیاه بسیار بزرگ شده است می‌توان تا جای ممکن خاک سطحی بستر را با مخلوط خاکی تازه و غنی تعویض کرد.

آفات و بیماری: کنه تار عنکبوتی یکی از آفات این گیاه است که موجب بروز نواحی زرد رنگ در برگها و در نهایت زرد شدن آنان می‌شود. برگها و ساقه از شبکه های تار مانند پوشانده می‌شوند. همچنین برخی برگها قهوه‌ای و چروکیده شده و می‌خشکند. شته معمولا بر روی نواحی جوان فعالیت می‌کند و موجب چروکیدن، عدم رشد، زرد شدن و چسبناک شدن نواحی فعالیت خود می‌شود. شپشک آردآلود گاهی در زیر برگها و یا نواحی اتصال برگ به ساقه مستقر می‌شود و همانند شته مشکلاتی را نظیر کاهش رشد گیاه بخصوص نواحی جوان زرد و بدشکل شدن برگسار ایجاد می‌کند. حشره سپردار به شکل نقاطی تیره رنگ و بر آمده بر رو و در زیر برگ و همچنین بر روی پوست ساقه مستقر می‌شود و اگر در تعداد  زیاد گیاه را مورد حمله قرار دهند کاهش رشد ، زردی و ریزش برگها را به دنبال خواهند داشت.  این گیاه معمولا دچار بیماری نمی شود اما بیماریهایی همانند سفیدک پودری، پوسیدگی ساقه، لکه برگی باکتریایی، شانکر به دلیل شرایط نامساعد نگهداری از جمله زهکش نامناسب بستر کاشت، آبیاری بیش از اندازه، رطوبت و خیس شدن  برگسار در زمان ابیاری و ضدعفونی نکردن بستر خاک در زمان کاشت گیاه در گلدان از جمله مواردی هستند که امکان شیوع این بیماریها را فراهم می‌کنند.

تکثیر: به دلیل وجود ریشه های هوایی در طول ساقه، میتوان  از ساقه ها در طی بهار و یا تابستان قلمه تهیه کرد و در بستری مرطوب ریشه دار نمود.

هرس: برای کنترل رشد ساقه‌های این گیاه به هرس منظم نیاز است ساقه ها را تا ارتفاع دلخواه کوتاه کنید. این کار موجب رشد شاخه های جانبی و بوته ای شدن گیاه می‌شود.